Anam da giyerdi baş örtüsünü
Ele güne açmak için giymedi
Allah'a inandı dini bütündü
Amma Hak'tan kaçmak için giymedi

Beyaz saçı serin serin tarardı
Bilirdi örtünmek neye yarardı
Edebiyle siyah poşu sarardı
Vasington'a uçmak için giymedi

Anlardı iffeti korumaz örtü
İçine yansımış böyle bir dürtü
Ne Kur'an'nın ne de kafirin şartı
Fiyakalar satmak için giymedi

İman örtülmezdi bunu bilirdi
Gene de tarladan örtük gelirdi
Güzellere bayılırdı ölürdü
Gizli gizli göçmek için giyinmedi

Gençliğinde al yeşildi yazması
Bir de elinde kürek ile kazması
''Kötü'' derdi ''kapalının azması''
Hak'ka paha biçmek için giymedi

Adı: ''Döndü'' idi, ama dönmedi
Doksan yıldır isiklari sönmedi
Başında yazmadan hiç utanmadı
Istiklalden geçmek için giymedi

Ak sütünü içtim ben o gelinin
Ekmeğini yedim çatlak elinin
Yakasindan tutup dünya dölünün
Ahirete geçmek için giymedi

Anamdır yazmalı, bugünde dünde
Bu kutsal yazgıdır MAHZUNİ sende
Cumhuriyet kuran, Meclis içinde
BİR ŞEYTANI SEÇME İÇİN GİYMEDİ.

OĞUL

İnanmadın sana çok öğüt verdim
Yollarda neler var bilinmez oğul
Dünyaya gelirken adamsın derdim
Gene de umudum silinmez oğul

Sen küçükken yuvamızı yıktılar
Onlar şimdi sana arka çıktılar
Lokmamı yiyenler benden bıktılar
Sana da boş yere gelinmez oğul

Sen bir aşık soyu turapsın turap
Amma dost değildir içtiğin şarap
Yanlıştan çabuk dön olmadan harap
Bu ahval hoş diye gülünmez oğul

Mahzuniyim yıllar yılı taş bana
Gökten yağdı acıları boş bana
Cenazeme gelmesen de hoş bana
İnsan doğup hayvan ölünmez oğul

ÜSTÜN SOY

İnsan soyu bir tek soydur efendim
Üstün insan olur üstün soy olmaz
Çünkü birdir dört kitabın tanrısı
Üstün insan olur üstün soy olmaz

Ademden başlamış köklerin ilki
Başka kök gelmedi çok iyi bil ki
Her velinin dölü veli değil ki
Üstün insan olur üstün soy olmaz

Üstünlükten gelmiş bütün ocaklar
Bunu böyle bilir kanı sıcaklar
Gerçek insan insanlığı kucaklar
Üstün insan olur üstün soy olmaz

Mahzuni sonu yok şöhretin, şanın
Planı böyleydi yüce mevlanın
Evlat suçun çekmez adi babanın
Üstün insan olur üstün soy olmaz

METHİYYEİ - ALİYYÜL MURTAZA

Ahu figanımı böyle görmemezlik etme şah
Lentera ilminin şöyle, ba-bı buhranı Ali
İsmin ile vücut bulmuş, cümle envali ervah
İzzeti aladır bana bir nebze şanı Ali

Haki payın sarayımdır günbe günbe tevafım
Sureyi imra-na serdar, muhafın tan'ı Ali
Alemi süphansın şeksiz, kıblegahım ilahım
Neredeki belaya düşsem derdimin canı Ali

Aklı selimin geçer okusa alim seni
Kimki geçmedi serinden serler sultanı Ali
Ta ezelden velayetin zebun etmiş bu teni
Akıbet okumuş ruhum şahı merdan-ı Ali

Şerbeti aşkınla şahım nuş edip harap oldum
Dembedem serhoş gezerim, aklımın zan-ı Ali
Olmaya ki dü-cihanda kapından azat kaldım
Süret ile neyleyim ki cümle insanı Ali

Tevellayı teberrayı hatmettim himmetinden
Ukbada seyrim nedir ki ne olsun yani Ali
Makberi vucudum şükür alemin cennetinden
Aşıkı suzan olmuşum, seyrim kervanı Ali

Mürüvvetgahımsın benim, arşı kürsü alemde
Alışmış yanmış gönlümün demi dervanı Ali
Hatmi mushaf değilim ben, hattı Ali didemde
Zulmü zindanı hoş gördüm, gönlümün fermanı Ali

Utancım kafi değildir - suçumun bahşi için
Nefsi teslime olmuşum bağışla gani Ali
İradeyi nıfsıyım ben sormadımki ya niçin
Belaya meftunum çünkü dilim figanı Ali

Olmayaki zülfükarın zahmede feryadıma
Ruzü mahşer ola bir gün ne olur tanı Ali
Cüda etme Mahzuni'yi bakıpta adabıma
Ulvile uhteyi vurup koyma hicranı Ali

* Şiir Akrostiş'tir. Baş harfleri, Mahzuni Şerif tarafından kitabının yazarı Ali İhsan Aktaş'a itaf edilmiştir.

SİVAS

Günah ne Sivas'ın ne Sivaslı'nın
Bin yıllık pusuda yatanlarındır
Hayvan sürüsünün günahı olmaz
Onları elinde tutanlarındır

İslamı koz edip Kur-an yırtanlar
Hak dostluğu azaldıkça artanlar
Taşı taşa çalıp gizli fırtanlar
Bir masada keyif çatanlarındır

Yurtta demokrasi dedik tutturduk
Küçücük düzene yılan yutturduk
Akrep yavrusunu çok avutturduk
Günah şimdi çalım satanlarındır

Mahzuni biter mi bu hegemonya
Ne zaman bilinir hanyayla Konya
Bizim dediğimiz şu koca dünya
Bir vatanın değil vatanlarındır

GELİŞ

Ben Mehdi değilim amma erenler
Bugün ölür yarın gene gelirim
Ya bir ceylan canda ya bir çiçekte
Değişerek başka bir sene gelirim

Bedenim toprağa girer devrilir
Kemiklerim yuvarlanıp sivrilir
Katı maddem toz toz olur çevrilir
Rüzgarlara bine bine gelirim

Böyle emreyledi beni yaradan
Hep ondayım bin yıl geçse aradan
Tüm canlı geçecek böyle sıradan
Geleceğe gider düne gelirim

Mahzuni elbette bu handa kalmam
Gelip gitmeklikten usanmam yılmam
Kimseye bilinen misafir olmam
Kalırsam bilimle fene gelirim

TUTULDUM

Gece pazarında gündüz satarken
İki yakam birden köre tutuldu
Buncabilmezlerin bunca nankörün
Elinden gelenek töre tutuldu

İnsan farketmez mi doluyla boşu
Teraziye koysun kötüyle hoşu
Uçtu gökyüzünde adalet kuşu
Geldi en çamurlu yere tutuldu

Benim haksızlarla olmadı şakam
Kaymadı ölçümden en küçük rakam
Bu kadar şerefli tertemiz yakam
Kirlilerce kaç yüz kere tutuldu

Kendine ruh gibi inen Mahzuni
Çiğneyip çiğneyip yenen Mahzuni
Hamdulillah dinsiz denen Mahzuni
Hacı Bektaş gibi pire tutuldum

MAHZUNİ

Yırtınıp durursun niye Mahzuni
Mazlumun figanı sana mı düşmüş?
Sen kimsin ki tellal olmuş gezersin
Geçeğin nişanı sana mı düşmüş?

Nice günler geçip gitti hey gidi
Kimler niye sustu kimler ne dedi?
Dünyalar bağrına bastı yezidi
Hüseyinin kanı sana mı düşmüş?

Bak sana söyliyeyim beri gel beri
Nesimiler boşa vermedi deri
Bunca bihaberi bunce körleri
Kurtarmanın şanı sana mı düşmüş?

Yoruma Mahzuni bu yaman kışta
Her yiğit yol almaz düzde yokuşta
Fatih Mehmet İstanbulu almışta
Sanki Ardahanı sana mı düşmüş?

HAYIR YOK

Şu gördüğüm soluk iki yüzlerin
İnanın ki birisinde hayır yok
İnsan şeklindeki bu canilerin
Ufağında irisinde hayır yok

Ana karnındaki bu masum cenin
Ne Muhammed tanır ne de bir Lenin
Karanlıkta koşan hür düşüncenin
Uzağında berisinde hayır yok

Ciğer pare pare düşmüş hicrana
Bin nasihat versen kar etmez cana
Dünyada gerekir insan insana
Gökyüzünün perisinde hayır yok

Mahzuni bir aşka olmuş dilenci
Göçecek dünyadan kocası genci
Kimi ateisttir kimi köktenci
İnsanlıktan gerisinde hayır yok

BİZ MİYİZ

Size derim size bize gülenler
Nefsin ateşine yanan biz miyiz
Edepli erkanlı ikrar verenler
Cahilin sözüne kanan biz miyiz

Arifler insanı sözüyle tartar
Gel dokunma her gönülde dost yatar
Engin ovalarda menekşe biter
Aşıklara zehir sunan biz miyiz

Gitmiyor içimden gam ile acı
Daha anlaşılmaz Guruhi Naci
Doğrusunu söyle ey Turna bacı
İkrar verip geri dönen biz miyiz

Biz mi kestik Hüseyin'in yolunu
Biz mi paçaladık Kasım kolunu
Biz mi koklamadık cennet gülünü
İblis'i laine kanan biz miyiz

Mahzuni Şerif 'im bilmem ne zorun
Nerelerden geldi cahile zararın
Varısa hatamız serinden vurun
Mazlumun hakkını alan biz miyiz

* Daha Geniş İçerik İçin Siteye Bilgisayarınızdan Giriş Yapınız.